یک نفر باید ...
جمعه, ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۱۲:۰۰ ب.ظ
یک نفر باید این نقطه محض را در مدار شعور عناصر برگرداند
یک نفر باید از پشت درهای روشن بیاید !
شاعر : سهراب سپهری
۹۷/۰۲/۲۸
مــخــــروطـ نـاقـص مشــــکـی مــن
آدمی به کلمه زنده است ...
اینجا برای من
همچون فانوس کوچک نقره ای
خانه مادربزرگ است !
فانوسی که شاید کم نور باشد !
اما روشن می کند !
تا شاید که بتوانم پیش پایم را ببینم ...
-----------------------------------
استفاده از مطالب این وبلاگ تنها با ذکر منبع مجاز است.
اگر مطلبی را دوست داشتید حتما نظر بدهید.
ممنون می شوم که وقت می گذارید.
طبقه بندی موضوعی
-
معرفی کتاب
(۳۰) -
حجاب
(۱۰) -
جامعه
(۲۲) -
سیاست
(۱۱) -
نوشته های دیگران
(۱۲) -
متفرقه های من
(۱۶) -
از متون قدیمی
(۵) -
چشم ها را باید شست
(۱۵) -
فیلم هایی که باید دید
(۱۶) -
از وبلاگ قبلی من در بلاگفا
(۶) -
روزانه نوشت
(۳۲) -
شعر
(۲۴) -
تاریخ نگار
(۳)
کلمات کلیدی
آخرین مطالب
- ۰۳/۰۱/۱۲یهویی طور
- ۰۲/۱۰/۲۵رویای نیمه شب
- ۰۲/۱۰/۰۱ناگفته‌های جنگ
- ۰۲/۰۹/۲۶برآمدن آفتاب زمستانی ☀️
- ۰۲/۰۹/۱۷و اما سرزمین مادری
- ۰۲/۰۹/۱۳خاطرات
- ۰۲/۰۸/۳۰نازآفرین
- ۰۲/۰۸/۰۱هفته های آخر
- ۰۲/۰۶/۲۳سه کام حبس
- ۰۲/۰۶/۲۰یک فنجان چای بی موقع
پربیننده ترین مطالب
- ۹۷/۰۱/۲۵مردی نمی بینم !
- ۹۶/۰۸/۲۸خانه ای نو
- ۹۷/۰۱/۱۶من را برای حجابم سرزنش نکنید !
- ۹۷/۰۲/۲۶هدیه ای ماندگار
- ۹۷/۰۲/۱۴خانه بهلول
- ۹۶/۱۰/۲۳دورهمی
- ۹۶/۱۱/۰۶ترسی که همزاد من شد
- ۹۶/۱۰/۲۲نگاه
- ۹۷/۰۳/۱۴رفیق من
- ۹۷/۰۷/۱۸حسرت
مطالب پربحث‌تر
- ۹۷/۰۲/۲۶هدیه ای ماندگار
- ۹۷/۰۱/۱۶من را برای حجابم سرزنش نکنید !
- ۹۹/۰۴/۲۸آقای شوهر
- ۹۷/۱۱/۰۴روزه فضای مجازی !!
- ۰۰/۰۶/۰۳حماسه سه سرباز ایرانی
- ۹۷/۰۷/۱۷حسِ غریب
- ۹۷/۰۴/۲۵دیروز ... امروز ... فردا
- ۹۷/۰۳/۱۶داستان زنی که بی پروا می زیست
- ۹۹/۰۸/۲۳کوری
- ۹۷/۰۱/۲۵مردی نمی بینم !
۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۲:۰۴
hani aliabadi
hani aliabadi
عزیزم سهراب 😍
پاسخ:
(-:
(-:
۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۲:۱۶
گمنام ...
گمنام ...
می آید به حق فاطمه ی زهرا(س)...
پاسخ:
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۲:۲۶
بانو ...
بانو ...
:)
پاسخ:
((-:
((-:
۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۳:۴۴
ی. ملکوتی
ی. ملکوتی
ان شالله
پاسخ:
ان شا الله
ممنون عزیزم (-:
ان شا الله
ممنون عزیزم (-:
۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۳:۴۷
Va hid
Va hid
قشنگ بود!!
پاسخ:
ممنون ، همیشه لطف دارید (-:
ممنون ، همیشه لطف دارید (-:
۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۴:۵۳
آلاء .
آلاء .
باید بیاید
پاسخ:
ان شا الله ...
ان شا الله ...
۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۵:۵۸
حوا ...
حوا ...
باید...
پاسخ:
ان شا الله ...
ان شا الله ...
۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۲۱:۱۱
سه نقطه
سه نقطه
جمله اولش یعنی چی ؟
پاسخ:
برای دانستن معنی باید کل شعر را بخوانید و این تکه ای از شعر هست !
نام شعر : بی روزها عروسک
این وجودی که در نور ادراک
مثل یک خواب رعنا نشسته
روی پلک تماشا
واژه هایی تر و تازه می پاشد.
چشم هایش
نفی تقویم سبز حیات است.
صورتش مثل یک تکه تعطیل عهد دبستان سپید است.
سال ها این سجود طراوت
مثل خوشبختی ثابت
روی زانوی آدینه ها می نشست.
صبح ها مادر من برای گل زرد
یک سبد آب می برد،
من برای دهان تماشا
میوه کال الهام میبردم.
این تن بی شب و روز
پشت باغ سراشیب ارقام
مثل اسطوره می خفت.
فکر من از شکاف تجرد به او دست می زد.
هوش من پشت چشمان او آب می شد.
روی پیشانی مطلق او
وقت از دست می رفت.
پشت شمشاد ها کاغذ جمعه ها را
انس اندازه ها پاره می کرد.
این حراج صداقت
مثل یک شاخه تمرهندی
در میان من و تلخی شنبه ها سایه می ریخت.
یا شبیه هجومی لطیف
قلعه ترس های مرا می گرفت.
دست او مثل یک امتداد فراغت
در کنار "تکالیف" من محو می شد.
( واقعیت کجا تازه تر بود ؟
من که مجذوب یک حجم بی درد بودم
گاه در سینی فقر خانه
میوه های فروزان الهام را دیده بودم.
در نزول زبان خوشه های تکلم صدادارتر بود
در فساد گل و گوشت
نبض احساس من تند می شد.
از پریشانی اطلسی ها
روی وجدان من جذبه می ریخت.
شبنم ابتکار حیات
روی خاشاک
برق می زد.)
یک نفر باید از این حضور شکیبا
با سفرهای تدریجی باغ چیزی بگوید.
یک نفر باید این حجم کم را بفهمد،
دست او را برای تپش های اطراف معنی کند،
قطره ای وقت
روی این صورت بی مخاطب بپاشد.
یک نفر باید این نقطه محض را
در مدار شعور عناصر بگرداند.
یک نفر باید از پشت درهای روشن بیاید.
گوش کن، یک نفر می دود روی پلک حوادث:
کودکی رو به این سمت می آید.
منظومه ما هیچ، ما نگاه از سهراب سپهری
برای دانستن معنی باید کل شعر را بخوانید و این تکه ای از شعر هست !
نام شعر : بی روزها عروسک
این وجودی که در نور ادراک
مثل یک خواب رعنا نشسته
روی پلک تماشا
واژه هایی تر و تازه می پاشد.
چشم هایش
نفی تقویم سبز حیات است.
صورتش مثل یک تکه تعطیل عهد دبستان سپید است.
سال ها این سجود طراوت
مثل خوشبختی ثابت
روی زانوی آدینه ها می نشست.
صبح ها مادر من برای گل زرد
یک سبد آب می برد،
من برای دهان تماشا
میوه کال الهام میبردم.
این تن بی شب و روز
پشت باغ سراشیب ارقام
مثل اسطوره می خفت.
فکر من از شکاف تجرد به او دست می زد.
هوش من پشت چشمان او آب می شد.
روی پیشانی مطلق او
وقت از دست می رفت.
پشت شمشاد ها کاغذ جمعه ها را
انس اندازه ها پاره می کرد.
این حراج صداقت
مثل یک شاخه تمرهندی
در میان من و تلخی شنبه ها سایه می ریخت.
یا شبیه هجومی لطیف
قلعه ترس های مرا می گرفت.
دست او مثل یک امتداد فراغت
در کنار "تکالیف" من محو می شد.
( واقعیت کجا تازه تر بود ؟
من که مجذوب یک حجم بی درد بودم
گاه در سینی فقر خانه
میوه های فروزان الهام را دیده بودم.
در نزول زبان خوشه های تکلم صدادارتر بود
در فساد گل و گوشت
نبض احساس من تند می شد.
از پریشانی اطلسی ها
روی وجدان من جذبه می ریخت.
شبنم ابتکار حیات
روی خاشاک
برق می زد.)
یک نفر باید از این حضور شکیبا
با سفرهای تدریجی باغ چیزی بگوید.
یک نفر باید این حجم کم را بفهمد،
دست او را برای تپش های اطراف معنی کند،
قطره ای وقت
روی این صورت بی مخاطب بپاشد.
یک نفر باید این نقطه محض را
در مدار شعور عناصر بگرداند.
یک نفر باید از پشت درهای روشن بیاید.
گوش کن، یک نفر می دود روی پلک حوادث:
کودکی رو به این سمت می آید.
۲۹ ارديبهشت ۹۷ ، ۰۲:۱۹
سه نقطه
سه نقطه
ممنونم :)
پاسخ:
خواهش می کنم ((-:
خواهش می کنم ((-:
۲۹ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۳:۱۲
سوره کوثر
سوره کوثر
مزارش در مشهد اردهال هم همین قدر خاص و عجیبه.
پاسخ:
سلام
ممنون از نگاهتان
جالبه (-:
سلام
ممنون از نگاهتان
جالبه (-:
۰۱ خرداد ۹۷ ، ۱۳:۲۱
joker ..
joker ..
دم سهراب گم
پاسخ:
((-:
((-: