مقصر اصلی شنبه است !

همیشه همه از دلگیری جمعه ها می گویند  ...

اما اگر از یک زاویه دیگه به جمعه ها نگاه کنیم و کمی منصف باشیم شاید بخشی از دلگیری جمعه ها مربوط به روز بعدش شنبه باشه !

استرس شنبه و شروع هفته و برنامه ها و کارهایی که در طول هفته باید انجام بدهیم !

قول هایی که جمعه ها به خودت می دهی که فلان کار و بهمان کار را  از شنبه انجام می دهم ...

از شنبه رژیم می گیرم !

از شنبه می روم ورزش !

از شنبه فلان کتاب را می خوانم !

از شنبه وقت بیشتری برای کارهای منزل می گذارم !

از شنبه  اضافه کاری نمی مانم !

و خیلی قول های دیگر که جمعه ها بخودمان می دهیم و امان از شنبه ای که هیچوقت نمی رسد !

همه اینها و یادآوریشان جمعه ها را دلگیر می کند که بدون شک مقصر اصلی آن شنبه است !

زندگی

 

زندگی همچون بادکنکی در دست های کودکی است !!

.

.

.

.

.

که همواره ترس از ترکیدنش لذت داشتن آن را از بین می برد . . .

آدم فهمیده

 

کودک که بودم گفتند:
کودک است نمی فهمد !
جوان که بودم گفتند :
جوان است نمی فهمد !
پیرکه شدم می گویند :
پیر است ! حالیش نیست ! نمی فهمد !
بعد مرگم همه میگویند :
خدا رحمتش کند !  آدم فهمیده ای بود ...