به نام آفریننده مهربانی ها
سارا هستم و متولد ماه میانه بهار سال شصت و پنج .
اما من ...
آرام ، کم حرف ، درون گرا و جمع گریزم معمولا احساساتم سیال و گاهی وقت ها متناقض است و شما می توانید بگویید دمدمی مزاجم!
متاهلم و در حال گذران زندگی در کنار همسرم علیرضا .
اهل طهرانیم و ساکن این ابر شهر دودآلود و نابسامان . 
راستش خدا چندین سال پیش دختری گیسو سیاه ( آرتیمیس ) به ما داد اما خیلی زود من و بابایش را تنها گذاشت 
خبر خوب اینکه بعد از مدّت ها دوباره باردار شدم و دختر دوّممان نازنین فاطمه آخر شهریور ۱۴۰۱ به دنیا آمد 
الانم که دارید این مطلب را می خوانید خدا شکر دختر سومم هم اواخر آبان ۱۴۰۲ نازآفرین به دنیا آمده 
تقریبا دوتا بارداری پشت سرهم داشتم و از این بابت خدا را شکر میکنم 😂😉🤗
یکی از فانتزی های مورد علاقه ام گذران زندگی در شهرهای معتدل و خوش آب و هوای شمالی است که با حال و هوای اخلاقی خودم هم هماهنگ است اما برای زندگی در دشت ها و جنگل های سرسبز باید خیلی چیزها را وانهم و بگذرم ! 
لیسانس فنی از دانشگاه آزاد دارم ولی مثل خیلی ها تو این کشور شغلم اصلا با مدرکم مرتبط نیست !
شغلم را دوست ندارم 
اگر وقت آزادی داشته باشم یک پای آن تماشای فیلم و سریال است البته بیشتر از نوع فرنگی !!
خوب اگر باز هم وقت اضافی پیدا کنم و روزمرگی های زندگی اجازه بدهد مطمئنا وبلاگ گردی و نوشتن باعث آرامش فکری و روحی ام است.
اگه اسمش را اعتیاد بگذاریم من یک معتاد اینترنتم 
عاشق فست فود و پیتزا مخصوصا سیب زمینی سرخ کرده ام پس شکمو هم هستم!
اهل ورزش تخصصی نیستم ولی پیاده روی روزانه و گاه گاهی کوه پیمایی را دوست دارم
در زمینه مطالعاتی علاقه ویژه ای به تاریخ ایران و جهان و نیز مسائل سیاسی و نظامی دارم ( یجورایی خوره این حرفا هستم 
)
هدفم این هست که مطالعه را به یک عادت دوست داشتنی روزانه تبدیل کنم
در چهاردهمین بهار زندگیم با بهترین دوست و همراه همیشگی ام اتفاقی طور آشنا شدم .
تو این سن و سال هنوز خیلی چیزهاست که باید یادبگیری و بزرگتر شوی برای همین شاید از سر حرف آدم های اطرافمون گاهی با شبهه افکنی هاشون و گاهی با دلسوزی های ظاهری چندباری باهم قهر کرده باشیم و بینمون جدایی افتاده باشد اما رابطه ما با همه فراز و نشیب هایش آهسته آهسته و در طول زمان به یک رابطه عاشقانه تبدیل شد.
شاید گذر چهار بهار دیگر از زندگیم لازم بود که خودم را پیدا کنم و محکم و استوار پای رفاقتمان جلو حرف و حدیث ها و دخالت ها بایستیم تا آن محبوبترین رفیقِ همیشگی ام شود.
از آن زمان تا الان من چادری هستم 
حتما میگید چرا ؟؟
خوب ...
به حکم حضرت دوست زن مسلمان باید حجاب داشته باشد و این یعنی حجاب گرفتن نوعی عبادت هست .
حس شخصی و غالب خودم از حجاب آرامش درونی ام هست .
فکر می کنم بهترین و کاملترین حجاب حتما چادر است ( ولی تنها حجاب هم نیست )
من دوست دارم اگر خدا قبول کند و لیاقتش را داشته باشم بهترین باشم ( حالا هرکی هرچی می خواد بگوید )
نکته مهم دیگه اینکه حجاب واقعی علاوه بر اینکه باید مانعی بر نامحرمان باشد از سوی دیگر هم نباید خودش مانعی برای دیدن و کشف حقایق زندگی باشد.
و دیگه اینکه حجاب داشتن تنها اگر حیا هم در کنارش نباشد به معنای برتری خاصی نیست.
و آخر اینکه اعتقاد من به حجاب به این معنا نیست که نپذیرم دیگرانی هم هستند که اعتقاد و نگاهی متفاوت با من دارند و این حق آنها است که در انتخاب حجابشان آزاد باشند .
اما چرا اسم وبلاگم مخروط ناقص مشکی من است ؟؟
خوب ...
اگه چادری ها را از دور نگاه کنیم و یک کمی قوه تخیلمان را هم فعال کنیم همه آنها از دور شبیه مخروط ناقص سیاه رنگ در حال حرکتی به نظر می رسند ...
مخروطی که همیشه با آنها هست و آنها را در آغوشش گرفته ...
مخروطی که اگه عاشقش بشوی و بهش عشق بورزی برخلاف محاسبات سخت ریاضی ؛ فرمولش چندان سخت و پیچیده نیست و حتی حاضری به حکم عاشقی سختی هایش را هم با دل و جان تحمل کنی ...
دیگه اینکه
در مورد این صفت ناقصش هم باید بگویم درسته که ما در ریاضی مخروط ناقص داریم اما خود ناقص در اینجا برای من یک تعریضی به این است که هر انسانی هر جور تلاش کند و هر کاری کند که خوبترین ، بهترین و کاملترین باشد باز هم داری نواقص و اشکالاتی است و اصلا ذات بشر در همان نقصان هایش است ...
در هر صورت استعاره ای است از زندگی من و همه آنچه زنانگی اش می خوانند با چادرم 
این صفحه گاهی وقت ها دچار استحاله درونی گردیده و تغییراتی می کند ... !