به نام آفریننده مهربانی ها
سارا هستم و متولد ماه میانه بهار سال شصت و پنج .
و اما من ...
آرام ، کم حرف ، درون گرا و جمع گریزم معمولا احساساتم سیال و گاهی وقت ها متناقض است و شما می توانید بگویید دمدمی مزاج هستم !
متاهلم و در حال گذران زندگی در کنار همسرم علیرضا .
اهل طهرانیم و ساکن این ابر شهر دودآلود و نابسامان . 
راستش خدا اوایل ازدواجمون دختری گیسو سیاه ( آرتیمیس ) به ما داد اما خیلی زود من و باباش را تنها گذاشت 
خبر خوب اینکه بعد یک دوره طولانی دوباره باردار شدم و دختر دوّممان نازنین فاطمه آخر شهریور ۱۴۰۱ به دنیا آمد 
خدا را شکر دو تا بارداری پشت سرهم بافاصله خیلی کوتاه داشتم و دختر سومم هم نازآفرین اواخر آبان ۱۴۰۲ به دنیا آمد 
😂😉🤗
یکی از فانتزی های مورد علاقه ام گذران زندگی در شهرهای معتدل و خوش آب و هوای شمالی است که با حال و هوای اخلاقی خودم هم هماهنگ است اما برای زندگی در دشت ها و جنگل های سرسبز باید خیلی چیزها را وانهم و بگذرم ! 
لیسانس فنی از دانشگاه آزاد دارم ولی مثل خیلی ها تو این کشور شغلم اصلا با مدرکم مرتبط نیست !
اگر وقت آزادی داشته باشم یک پای آن تماشای فیلم و سریال است البته بیشتر از نوع فرنگی و خواندن کتاب هست.
خوب اگر باز هم وقت اضافی پیدا کنم و روزمرگی های زندگی اجازه بدهد مطمئنا وبلاگ گردی و نوشتن باعث آرامش فکری و روحی ام است.
خوب پس من رسماً یک معتاد اینترنتم 
عاشق فست فود بخصوص پیتزا و سیب زمینی سرخ کرده ام پس شکمو هم هستم!
اهل ورزش تخصصی نیستم ولی پیاده روی روزانه و گاه گاهی کوه پیمایی را خیلی دوست دارم
علاقه ویژه ای به تاریخ ایران و جهان و نیز مسائل سیاسی و نظامی دارم خیلی بیشتر از آقایان ( یجورایی خوره این حرفا هستم 
)
در چهارده سالگی با بهترین دوست و همراه همیشگی ام خیلی یک دفعه ای و اتفاقی طور آشنا شدم .
تو این سن و سال هنوز خیلی چیزها هست که آدم باید یاد بگیرد و پخته تر شود برای همین بخاطر حرف های شبهه ناک آدم های اطرافمان و گاهی هم دلسوزی های ظاهریشان چندباری باهم قهر کردیم و بینمان فاصله افتاد اما رابطه ما با همه فراز و نشیب های که تو سال های ابتدایی اش داشت آهسته آهسته به یک رابطه عاشقانه تبدیل شد.
گذر چهار بهار دیگر از زندگیم لازم بود که خودم را بهتر پیدا کنم و محکم و استوار پای رفاقتمان در برابر حرف و حدیث ها و دخالت ها بایستیم از آن زمان تا الان من چادری هستم 
حتما میگید چرا ؟؟
خوب ...
به حکم حضرت دوست زن مسلمان باید حجاب داشته باشد و این یعنی حجاب گرفتن نوعی عبادت هست .
حس شخصی و غالب خودم از حجاب آرامش درونی ام هست .
فکر می کنم بهترین و کاملترین حجاب حتما چادر است ( ولی تنها حجاب هم نیست ) پس دوست دارم اگر خدا قبول کند و لیاقتش را داشته باشم بهترین باشم ( حالا هرکی هرچی می خواد بگوید )
نکته مهم دیگه که بهش باور دارم این هست که حجاب واقعی علاوه بر اینکه باید مانعی بر نامحرمان باشد از سوی دیگر هم نباید خودش مانعی برای دیدن و کشف حقایق زندگی باشد.
و دیگر اینکه حجاب داشتن تنها بدون حیا به معنای برتری خاصی در آدم نیست.
و از همه مهمتر اینکه اعتقاد من به حجاب به این معنا نیست که نپذیرم دیگرانی هم هستند که اعتقاد و نگاهی متفاوت با من دارند و این حق آنها است که در انتخاب حجابشان آزاد باشند .
اما چرا اسم وبلاگم مخروط ناقص مشکی من است ؟؟
خوب ...
اگه چادری ها را از دور نگاه کنیم و یک کمی قوه تخیلمان را هم فعال کنیم همه آنها از دور شبیه مخروط ناقص سیاه رنگ در حال حرکتی به نظر می رسند ...
مخروطی که همیشه با آنها هست و آنها را در آغوشش گرفته ...
مخروطی که اگه عاشقش بشوی و بهش عشق بورزی برخلاف محاسبات سخت ریاضی ؛ فرمولش چندان سخت و پیچیده نیست و حتی حاضری به حکم عاشقی سختی هایش را هم با دل و جان تحمل کنی ...
در مورد این صفت ناقصش هم باید بگویم درسته که ما در ریاضی مخروط ناقص داریم اما خود ناقص در اینجا برای من یک تعریض به این مطلب است که هر انسانی هر قدر هم تلاش کند که خوبترین ، بهترین و کاملترین باشد باز هم داری نواقص و اشکالاتی است و اصلا ذات بشر در همان نقصان هایش است ...
در هر صورت استعاره ای است از زندگی من و همه آنچه زنانگی اش می خوانند با چادرم 
این صفحه گاهی وقت ها دچار استحاله درونی گردیده و تغییراتی می کند ... !