کرختی

این رفت و برگشت های زیگ زاگی من به وبلاگ هم برای خودش داستانی هست !

الانم که اینجا هستم نمی دانم آمدم بمانم یا نه !!

باور کنید اصلا مهم نیست و در ضمن ادا و اصول هم نیست.

این مدت واقعا احساس می کردم باید نباشم . ( یک حس کاملا شخصی )

این قدر اوضاع و احوال کشور و جامعه و اصلا همه چیز بد هست که اگر بگویم یک حس انفعال و رخوت و کِرختی تمام ذهن و فکر آدم را اشغال کرده بی راه نگفتم .

سایه سنگین این حس مزخرف و خشونت کلامی و غیر کلامی که یجورایی داره گفتمان غالب در جامعه میشه حال آدم را خراب می کند.