دارالمجانین

 

پرده اول :

شب قبل با علیرضا حسابی جر و بحثم  شده بود و با اوقات تلخی خوابیدیم و صبح هم کمی دیرتر بلند شدم و خواب ماندم. این باعث شد با استرس از خانه زدم بیرون ، تو خودم بودم و داشتم به حرفهای دیشب علی فکر می کردم که صدای گرمپ برخورد یک چیزی به ماشین مثل یک پتک خورد تو سرم .

تو حالت گیج و ویجی و شوک از صدای برخورد بودم و قلبم داشت می آمد تو دهنم که از آیینه دیدم یک پژو از پشت زده به من تا آمدم به خودم بجنبم و کمربند ایمنی را باز کنم و بیام پایین ببینم چی شده دیدم راننده پژو آر دی نقره ای با چابکی خاصی دنده عقب گرفت و با سرعت زیادی گاز داد و رفت !!

من ماندم گیج و مبهوت و صدای بوق ماشین هایی که تازه به صحنه رسیده بودند و بد و بیراهش را به من می دادند که چرا راه را بسته ام !

یکی هم شیشه را داد پایین و در حالیکه بوق مزد گفت : " چی گم کردی ... ... !! "

پرده دوم :

امروز با بدبختی و کلی التماس و خواهش مرخصی گرفتم تا به چند تا از کارهای عقب افتاده برسم شکر خدا هرجا رفتم یک سنگی انداختن جلو پام و کارهایم اصلا انجام نشد .

 

پرده سوم :

گفتم حداقل همراه بانک ملّتم را فعال کنم پس از کلی معطلی و واستادن تو صف رسیدم جلو باجه الکترونیک از قبل فرم را پر کرده بودم و آماده بود با کارت ملی تحویل متصدی دادم پس از چند دقیقه که کارهای دیگه ای انجام داد و یکنفر را هم با عزت و احترام تا بیرون در بانک همراهی کرد آمد و گفت :

" مهرتان کو ؟ " گفتم کدام مهر ؟؟ گفتش: " خودتان دستور دادید !! " گفتم: " آقای محترم آن مهر مربوط به دسته چِک حقوقی من هست ، چه ربطی به در خواست فعال سازی همراه بانک و رمز پویا دارد ! "

خلاصه سرتان را درد نیاورم انجام نداد که نداد ، آخرش بهش گفتم : " بگید نمی خواهم کارِت را انجام بدهم دیگه چرا بهانه بیخودی می گیرید ."

با کلی خستگی و سردرد و از همه مهمتر دست از پا درازتر برگشتم خانه و تو را برگشت همش به این فکر می کردم که عجب دیوانه خانه ای هست این شهر ...

 

پ.ن :

من هم کارمندم اما همیشه سعی می کنم مردم را اذیت نکنم اما نمی دانم بعضی ها چرا  ؟؟

( آن جمله را ببخشید بکار نمی برم چون خیلی عصبانی هستم ؛ خودتان هرچی دوست داشتید جای خالی را پر کنید )